De zondag was een rustdag, dus hebben we ook gerust. We zijn er vroeg (22.00 uur) in gegaan, want een dag later was onze eerste werkdag.

Ik lag nog zo lekker te slapen, toen om 06.00 de wekker ging. Na ons even te hebben opgefrist, zijn we gaan ontbijten. We probeerden het brood wat we een paar dagen eerder hadden gekocht bij de Lidl. Nou, wat een feest. Het was flexibel els een baksteen, en het smaakte lichtelijk naar roggebrood. Maar gelukkig hielp een goede laag chocoladepasta, wat een uitvinding! Toch maar 2 broodjes naar binnen geschoven. Snel even brood gesmeerd voor de morgenpauze. Om kwart voor zeven deden we de deur dicht en liepen naar beneden, halverwege kwam ik erachter dat ik gisteravond mijn medicijnen had vergeten, en nu alweer. Dus snel weer naar boven gerend, en wat gepakt. Even later liepen we dan naar het bedrijf. Het was verder lopen dan gepland. We waren 5 minuten te laat. We belden aan, en de deur ging open. We liepen naar binnen en daar zat de Duits-lerares. Ze zou om 9 uur komen omdat 7 nogal vroeg was, maar ze was er nu al. Ze had nog enkele dingen geregeld voor ons. Maar eerst had ze een vraag aan ons, namelijk of wij volgende week een korte presentatie willen houden over Stadskanaal in het Duits en Engels. De presentatie moeten we houden voor de elektro-studenten die over een paar maand voor een week naar onze school komen. Dat doen wij wel voor hun. Verder had ze geregeld dat we mee mogen naar een bedrijf in Duitsland, gewoon even rondkijken daarzo. En ook had ze met de leraar gepraat waar wij vrijdag geweest zijn, en die wil wel fietstochten met ons houden. De mensen hier doen hun best om het ons naar de zin te maken, echt geweldig.

Nadat we gepraat hadden moest er gewerkt worden. Onze begeleider (die een beetje Duits kan) stelde ons voor aan de werkplaatschef (die minder Duits kan). Die bracht ons naar de werkplaats, waar wij uitgeleverd werden aan Moeder Overste (die spreekt 3 woorden duits). Moeder Overste is de baas over het stukje werkplaats waar wij zitten. Bijna alles wat de werkplaats inkomt, gaat zij opaf. Een man van het koffie-apparaat kwam binnen, direct stond ze naast hem. Ze heeft zwart opgemaakte ogen, en door haar zwarte haar loopt een dikke rode streep, het zal hier wel mode zijn om je haar (vreemd) te kleuren, want even later kwam er een vrouw binnen met een blauwe streep. Maar ze hielp ons aan het werk. Bij het spuitgieten van productjes komt er aan het product altijd een stukje kunststof zitten. Dat is een deel van de leiding waar het materiaal van 200 graden door heen gespoten wordt. Het is de bedoeling dat wij dat eraf halen met een mesje. Het eerste stuk kan je breken, en het kleine restje dat eraan blijft zitten moeten we eraf snijden of krabben. Ze kwam eraan zetten met een pallet met 2 enorme dozen met minstens 10.000 productjes. Over de hele dag hebben we er ongeveer 6.000 gedaan. Het is niet het meest leuke werk wat er te doen is in de werkplaats, maar ze hebben ons verteld vorige week dat we onderaan beginnen. Als ze nog werk hebben wat lager is dan dit, ben ik heel benieuwd hoe simpel dat is. Maar het is denk ik wel een week vol te houden. Maar goed, je moet ergens beginnen. Er was ook een werknemer die volgens mij niet per uur, maar per kilometer word betaald. IK heb hem niks anders zien doen dan heen en weer lopen. De hele dag (6 uurtjes) dat wij er waren. Maar als hij zo zijn geld verdient vind ik het best.

Even voor 1 kwam onze begeleider er aanzetten, hij meldde ons dat het bijna 1 uur was en dat we mochten opruimen en naar boven mochten gaan om te gaan eten. We zijn nog even doorgezet tot 1 uur en zijn toen naar boven gegaan. Daar hadden ze een lekkere soep, rijst met een of andere witte drap erover heen en een lekker stukje vlees. Het vulde de maag wel. Na dat we dat op hadden gingen we naar ons appartement.

's Middags zijn we weer even naar de Lidl gegaan, en daar was een enormchagrijnige caissière, die dacht dat we onze tas nog niet betaald hadden. Maar wij in ons beste Tsjechisch (lees: Duits) vertellen dat we die al betaald hadden. Of ze ons snapte weten we niet, maar ze duwde mij het kleingeld in de hand, en keek ons niet meer aan. En ja, we kregen genoeg wisselgeld terug. Ze hebben hier vakantie, dus we kunnen vanavond niet op school eten. Dus we zoeken het goedkoop restaurantje op, waar we de eerste dag ook gegeten hebben. Kost geen cent, en is wel lekker. Mocht die dicht zijn, dan kookt de magnetron spaghetti voor ons. Dat was onze dag wel zo'n beetje.

Groeten,