Iedereen weet vast nog wel wat hij/zij in groep 2 zit. Een beetje knippen, een beetje plakken, een beetje voor je uitstaren, beetje niksen (elke gelijkenis met spw is pure toeval). De dag van vandaag deed met denken aan groep 2:

De dag begon weer om 6 uur. Er lag nog steeds een laag sneeuw in Jicin. Om kwart over zeven de voordeur achter ons dicht gegooid, en door een winterse omgeving naar LPM gelopen. Eenmaal binnen werden we doorverwezen naar de loods waar we gisteren ook waren. Daar meldden we ons bij de vrouw die ons gister aan werk hielp. Ze begeleide ons naar een halletje ernaast. Het rook er naar bananen, het kan komen door de gele vloer of door de verflucht. Er stond een tafel klaar waaraan we konden werken. Wat er gedaan moest worden was het plakken van productjes op kartonnen borden, met behulp van dubbelzijdig tape. Heerlijk op niveau. Maar Tjade zijn inlegzolen zaten los, dus het tape kwam wel van pas. Na een klein uurtje waren we daar klaar en gingen we terug voor ander werk. We mochten net als gisteren folie scheuren van productjes. In de pauze zagen we een doos liggen met onbekende producten, ik haalde er een uit. Het bleek een bovenkant te zijn van een of ander apparaat met de naam pressomatic. Het leek op een masker uit de films van Star Wars.

Na de pauze gingen we verder met folie scheuren. Toen we weer even bezig waren kwamen Tana en de Duits-lerares eraan. Ze wilden foto's van ons hebben terwijl we aan het werk waren. Een welkom oponthoud. Na wat foto's te hebben gemaakt hebben we wat gepraat in Engels en Duits tegelijk, het begint te wennen. Maar het ging hoofdzakelijk over het niveau van het werk wat we aan het doen waren. Ze waren erover eens dat dit ver onder het niveau was van iemand met een opleiding zoals ons, maar het is onze startweek. Maar ze zouden naar onze stagebegeleider gaan en overleggen of we volgende week ook werk konden krijgen met wat meer niveau. Ik hoop dat er wat leuks voor ons is. Tana had ook nog even met de dames op onze afdeling gepraat en die zeiden dat we hardwerkende jongens waren. Nadat ze weer vertrokken waren scheurden we het folie van de laatste productjes en waren we er klaar mee. We gingen weer terug naar de vrouw voor meer werk. Ze had werk, en wat voor werk. Aan de achterkant van de hierboven afgebeelde masker, zaten buisjes voor bevestiging aan andere onderdelen. Aangezien de producten nog gespoten moesten worden en die buisjes niet vol mochten lopen met lak moesten we alles afplakken. we kregen stickers van 10mm in doorsnee, en een rol tape. Wat een priegelwerk om alles af te dichten. Maar we konden plakken, vanaf dat moment besefte ik hoe belangrijk groep 2 van de basisschool is geweest. Zonder die klas had ik dit echt niet kunnen doen. Nadat we dit klaar hadden hadden we nog een uur voordat we konden eten. Maar al het werk was op!! Dus kregen we als opdracht om zittend uit te rusten, omdat we zo snel werkten. We keken elkaar aan, dit gebeurde in Nederland nooit! Even later had ze weer een klein klusje die we binnen 10 minuten hadden afgemaakt. Af en toe was er nog wel wat werk, zoals dozen stapelen, maar over het algemeen was het echt zitten en praten.

Om 10 voor 1 stuurde ze ons maar naar boven, we mochten eten. We begonnen met een lekker soepje, daarnaast kregen we braborý (aardappelen) met paprika ed. en een varkensschnitzel met gebakken uitjes. Echt heerlijk. Wat kunnen ze hier toch lekker koken. Het is donderdag vandaag dus moet je het eten dat je volgende week wilt eten opschrijven. Maar het is allemaal Tsjechisch, en zo goed is mijn Tsjechisch ook nog niet. We wouden net naar Joseph of Milan op zoek gaan om te helpen met vertalen, kwam Milan al de kantine inzetten en gebaarde dat we moesten blijven zitten. Hij pakte het menu en ging bij ons zitten, we hebben het menu doorgenomen en doorgegeven wat ons het lekkerste lijkt, dat wordt weer smullen. Alleen wat we vrijdag krijgen is nog onbekend, dat was volgens Milan een traditioneel Tsjechisch gerecht. En dat moesten we volgens hem echt proberen, dus ik ben benieuwd......

Er is ook nog ander opvallend nieuws: Ik zit nu al 50 uur zonder medicijnen, en het voelt goed. De lucht blijkt hier zo goed en gezond te zijn, dat het ademen hel makkelijk gaat. Ik ben er enorm blij om.

We hebben weer lekker gegeten in hetzelfde tentje, het was weer lekker. Maar de sportschool wordt nu echt noodzakelijk, er moet echt vet omgezet worden. Maar dat komt volgende week pas. Dat was het voor vandaag, weer lang genoeg dacht ik.

With love from jicin, Tot morgen