De wekker ging, zoals gepland, om 6 uur. Na het onbijt vertrokken we naar het werk. Om zeven uur waren we daar. Onderweg naar de loods kwamen we meneer Beñes tegen. Hij begon zowaar met ons te praten. Dat viel me 100% mee. Hetzelfde werk als gisteren stond klaar. Tjade begon weer met knippen en ik ging weer boren. Tsjonge jonge, wat hebben we daar weer veel van geleerd. Toen we daar om 11 uur klaar mee waren mochten we weer, net als gisteren, gietresten van productjes afsnijden. Zelfs bij het schrijven van dit stukje val ik bijna in slaap, wat een saai werk. Ik kan echt niks positiefs meer vinden om over te schrijven. In ieder geval niet over het werk. We gingen door tot 1 uur, het was een bevrijding dat we mochten eten. Nog 19 week en dan gaan we naar Griekenland!!!!!!!!!

Het eten bestond uit een uiensoep. Dat stond op papier, maar er was geen ui te vinden in de soep. Samen met rijst en kip. Het vulde weer goed.

Na het eten gingen we naar huis. Tjade is naar de sportschool gegaan. Ik heb een stuk gelopen, want mijn rug begint weer kuren te vertonen. 6 kilometer gelopen, prachtige omgeving. Ik heb een paar foto's gemaakt, hoe kan het ook anders. In het mapje Omgeving van Jicín staan ze. Het zijn de onderste vier. Bij thuiskomst heb ik de oefeningen gedaan. Eens kijken of het zo beter wordt.

Na het douchen zijn we naar het Boarding House geweest voor het eten. Een flinke klodder mosterd, twee worsten en brood. Niet echt veel, maar er zit weer wat in de maag.

Toen het eten is onze magen verdwenen was zijn we nog even naar de Lidl geweest, het brood was bijna op en morgen komen Tana en Alena weer even langs. Dus daarvoor moesten we ook nog wat in huis hebben.

In de avond hebben we ons weer vermaakt, net zo als de vorige dagen.

Tot morgen,