Afgelopen 10 dagen is er best veel gebeurd.
Het begon allemaal (niet in een kleine melkherberg) in U Nasich op zaterdag 6 juni. Na een aantal kroegen te hebben bezocht op de zaterdagavond, kwamen we aan in deze kroeg, het was de laatste ‘normale' kroeg die nog open was. Tjade en ik zaten aan de bar, een beetje te drinken. We raakten aan de praat met een van de inwoners hier. Wij zijn Nederlanders, dus elk gesprek begint hier over marihuana. Toen dat gedeelte afgesloten was, kregen we een normaal gesprek. Na een tijdje ging hij naar zijn vrienden en opeens begonnen ze te schreeuwen dat we daar heen moesten komen. Wat was het geval: een jongedame die bij hun aan tafel zat, studeerde Duits en is daarna overgestapt op Nederlands. Het was een grote verbazing. Haar vrienden kwamen bijna allemaal van de universiteit in Praag, dus ze spraken allemaal goed Engels. Dus het was een enorm gezellige avond. Om 3 uur ging de kroeg dicht, dus nadat enige mensen van de groep naar huis gingen zijn we met een klein gezelschap naar de enige tent gegaan die lang open is. Na een gezellige tijd ging die ook dicht. Het was toen vijf uur in de ochtend, en weer net zo licht als overdag. We hadden er weer een paar leuke contacten bij.

Vrijdagavond hebben we Tana en Elena en hun echtgenoten meegenomen voor een diner om ze te bedanken. We hadden gereserveerd in het Steakhouse, ze waren verrast dat wij daar herkend werden door de eigenaresse. Zij wonen hier al jaren en zijn er nog niet zo vaak geweest en wij komen er 2 keer in de maand. Het was enorm gezellig, want als de twee leraressen een beetje drank op hebben, praten ze aan een stuk door en kan je er bijna geen woord tussen krijgen. Maar we hebben lekker gegeten en hun de cadeaus overhandigt.

Het drop kennen ze niet, maar ik weet nog steeds niet hoe moet uitleggen wat het is. Zelfs in het Nederlands zou ik het niet kunnen, laat staan in Engels of Duits. De Berenburg wat er nog bij inzat wisten ze ook wel raad mee, zeiden ze.

Na het eten zijn de leraressen en hun mannen naar huis gegaan, Tjade en ik zijn naar een dorpje verderop gegaan. Daar was een concert en vorige week is ons aangeraden om daar heen te gaan. De groep van vorige week zou ook komen. We kwamen aan bij Wallensteins loggia, dat is een verblijf van de stichter van Jicín. Dat is een monument, maar op de binnenplaats worden regelmatig concerten gehouden. We waren een tijdje bij het concert en hebben zijn we een tijdje geweest. We konden onze vrienden van de vorige week niet vinden, maar op gegeven moment werden we gebeld. Ze bleken in een kroeg verderop te zitten. Wij gingen daar ook heen. Een heel gezellige kroeg. Toeristen komen daar niet, de kroeg zit enigszins verstopt en de ingang is achterom. In de kroeg bleken nog meer mensen van de universiteit te zijn, dus met iedereen konden we praten. Want mensen van de universiteit spreken hun talen hier wel. Om een uur of 1 zijn we de kroeg uit gegaan en zijn we nog even naar het concert gegaan. Die was net afgelopen dus hebben we daar nog gezeten en bier gedronken. Het smerigste bier wat ze hier in Tsjechië hebben. Iedereen heeft er een hekel aan, maar het is goedkoop en daarom drinken ze het. Om een uur of 2 zijn we maar richting huis gegaan. Het was nog een kilometer of 3 lopen naar huis. Het was weer een gezellige avond.

Na lekker uitslapen op de zaterdag hebben we in de middag boodschappen gedaan. Dat moest redelijk snel, want om 3 uur zouden we opgehaald worden. Vandaag was het namelijk zover. We gingen vliegen over het prachtige gebied. Een van de jongens waar we een paar weken geleden mee hebben gefietst ging mee. Zijn vader ging met de auto mee.
De afgelopen weken was het altijd slecht weer en bewolkt, maar vandaag was het geweldig weer. Het was enorm helder, we hadden minstens 50 km goed zicht.
Om half vier stapten we in het vliegtuigje.

We hadden een vrouwelijke piloot, ze leek enorm veel op de reisleidster uit Kroatië, maar dat terzijde. We taxieden over het grasveld. Toen de baan vrij werd verklaard maakte het vliegtuig gang en gingen we de lucht in. Wat een geweldig gevoel is dat vliegen toch. Het waaide redelijk hoog in de lucht, dus hier en daar was wel wat turbulentie. Af en toe vielen we eens een metertje naar beneden. Maar het uitzicht was geweldig. Veel plekken waar we al geweest waren, zagen we nu vanuit de lucht. Toen de pilote het vliegtuig eenmaal goed onder controle had werd het feest, een vliegtuig vliegt normaal horizontaal, maar wij cirkelden vaak verticaal rond. De eerste keer is het een vreemd gevoel, maar je voelt je echt vrij als een vogel in zo'n vliegtuig. We vlogen over Jicín, Sobotka met Humprecht, Kasteel Kost, Kasteel Trosky, het Prachovse woud (dat gebied met al die hoge stenen), en nog een paar onbekende kastelen. Het ging met 180 km/u en de hoogte was tussen de 200 en 300 meter. Na 20 minuten werd de landing weer ingezet. En die viel mij 100% mee. Het ging heel rustig met het raken van de grond. Het was echt prachtig om het gebied vanuit deze positie te hebben gezien. Ik ben blij dat we het hebben gedaan.

S'avonds zijn we gaan eten in een restaurant waar we vorige keer gezeten hebben met Scott Lee Hansson. We zaten hem nu niet zitten, maar we liepen een hoekje om en daar zat hij samen met zijn vriendin. We schoven bij hen aan tafel en hadden daar gezellig gegeten. Daarna zijn we naar U Nasich gegaan, de kroeg van het begin van mijn verhaal. Daar hadden we afgesproken met de mensen van afgelopen vrijdag. Er kwam maar een van de groep opdagen, de rest moest studeren voor eindexamens. Maar degene die kwam kan ik goed me opschieten. Dus we hebben daar gezeten tot de kroeg ging sluiten. Heel veel lol gehad met de bardames. Helaas had ze een vriend.
Er is hier in Tsjechië een actie gaande, dat je bij een bepaalde drank een kraskaart krijgt waarmee je prijzen kan winnen. Vorige week zijn we daar achter gekomen. Op het papier van de actie stond ook een T-shirt. Die leek mij wel wat. Maar het geluk wou niet echt snel komen. Na 12 borrels had ik dan eindelijk geluk. Ik kraste de kaart open, en ik had het T-shirt gewonnen. Mijn dag kon nu helemaal niet meer stuk.
Toen de kroeg gesloten was, gingen we naar een kroeg in de kelder, U Kata. Daar raakten we aan de praat met een andere meid. We zijn gaan tafelvoetballen. Op een gegeven moment kwam haar vriend eraan. Die was dronken en wou de autosleutels hebben van haar. Maar zij wou haar vriend niet dronken in een auto hebben. Dus hij werd enorm chagrijnig en enigszins agressief. En toen zag hij dat zijn vriendin met buitenlanders aan het praten was. Toen was het helemaal gebeurd. De sfeer in de kroeg veranderde nogal. Het werd enigszins gespannen. Deze kroeg ging ook net sluiten dus we gingen de trap omhoog. Boven aangekomen begon het hele verhaal nog een keer. Dus zijn we maar weggelopen. Tja, het zal de drank zijn. We zien hem toch nooit weer. We gingen naar huis en om half vier lagen we in bed. Ik heb nu in 2 avonden tijd ongeveer 10 uur onafgebroken Engels gepraat. Dat zal ik missen in Nederland.

Ons appartement begon ook weer kuren te vertonen. Vorige week zaterdag kwam in net onder de douche weg, toen de deurbel ging. De onderbuurman stond voor de deur. Hij vond het niet zo fijn dat wij zijn planten beneden aan het water geven waren. Onze douche functioneerde niet helemaal naar behoren. Hij is de maandag direct naar Consultour gegaan. Op dinsdag kwam de loodgieter. Hij was bezig, en opeens hoorden we een deur slaan en de loodgieter was weg. De hele wastafel zat onder het bloed. In onze hal lag bloed, op de trappen lag bloed. Een dag later kregen we een sms van consultour dat onze douche nog niet gerepareerd was, we moesten een van onze sleutels inleveren zodat de loodgieter naar binnen kon terwijl wij aan het werk waren. Nog geen 2 tellen later een sms met de boodschap: als jullie je sleutels niet willen inleveren kunnen we jullie ook voor 2 dagen verhuizen!! Ik stuurde hun direct terug dat we wel langs zouden komen, en dat we in de laatste weken geen gezeur meer willen met verhuizen. Op de donderdag kwamen we terug van het werk, maar er was niemand geweest. De volgende dag was LPM dicht, dus waren we de hele dag thuis. Het was slecht weer dus we konden niks doen. Op gegeven moment ging de bel, we deden de deur open. Daar stond Meneer Consultour samen met loodgieter. Zoals ik al gesmst had, kwamen ze erachter dat de kitrand tussen de muur en het bassin niet goed was. Daar werd dus een nieuwe ingelegd. We mochten een dag niet douchen. Maar we hadden gelukkig een bad. Daar heb ik lekker een uur in gelegen. Enorm ontspannend. Maar de douche is nu weer klaar gelukkig.

Het werk daar zou ik kort over kunnen zijn, dat is er niet. De eerste order die Martin heeft is pas na mijn verjaardag en dat duurt nog meer dan 8 week, dus dan beginnen ze er hier nog niet mee.
LPM heeft een auto gekregen van de Nederlandse zusteronderneming Neaff bv. en het navigatiesysteem stond op de Nederlandse taal. Afgelopen woensdag zijn we daarmee bezig geweest. De taal moest naar Duits of Tsjechisch. Het was heel vreemd, maar we hebben er de hele dag over gedaan om het in te stellen. Tijdens het testen kwamen we vaak langs een tankstation, dus hebben daar koffie gehad. Afgelopen donderdag hebben we onze laatste verslagen ingeleverd. Het is de eerste keer dat ik 1,5 week voor een deadline alles klaar had. Er liggen nu per persoon 120 a4tjes met tekst en plaatjes. Onze stagebegeleider kwam naar ons toe en vertelde dat we vrijdag de hele dag vrij waren, omdat het hele bedrijf dicht was. We moesten maar in de kroeg gaan zitten, of iets dergelijks.
En morgen begint onze laatste werkweek. We hebben nog wat werk liggen wat moet gebeuren, en komende woensdag gaan we al het papierwerk doen. Dan gaan we de stage bespreken en beoordelen.

Tot hier het verhaal over de laatste paar dagen.
Het zijn nog maar 9 dagen voor we terug zijn in Nederland.
Sinds gisteren is het afscheid nemen begonnen. Na een geweldige periode is het einde nu echt aangebroken. Dingen die we voor de laatste keer doen, plekken waar we voor de laatste keer komen, mensen wie we voor de laatste keer zien. Maar ja, het moet toch eens zo ver komen. Het is een enorm dubbel gevoel, want ik wil op zich ook wel weer graag naar huis. Zeker nu het zo dicht bij komt. Maar van de laatste paar dagen ga ik nog enorm genieten. Het weer wordt eindelijk beter.

Groet'n