De dag van de waarheid

Vandaag was het zover, de eerste twee maanden waren om. Vandaag zou beslist worden of we doorgingen met de stage of dat we onze koffers mochten pakken. Want nog een dag nabewerking zouden we echt niet trekken en het was tijd om iets zinnigs te doen.

Om zeven uur stapten we het bedrijf binnen. Van onze stagebegeleider hoorden we niks, dus liepen we gewoon door en hingen onze jassen op. We liepen door naar de hal waar we vrijdag hadden gewerkt. Moeder Overste gaf mij een mesje en nam tjade mee om wat 'freeswerk' te doen. Dus liepen we naar meneer Beñes toe. Ik zei hem dat onze eerste 2 maand voorbij waren en dat we nu recht hadden op interessant en nuttig werk. Hij zei dat we deze week nog nabewerking moesten doen. Ik legde hem uit dat deze week onze negende week was en dat onze leraar niet tevreden was over ons werk. Toen ging hij overstag. We waren beide verbaast dat het zo snel ging. Hij nam ons mee naar de tekenkamer. Tjade ging vandaag achter de pc tekenen samen met een Tsjech die een paar woorden Duits sprak. Ik mocht meekomen naar de verspaning. Ik kwam bij een mooie 5-assige freesbank te staan. Daar stond een goed Engels pratende werknemer. Daar mocht ik vandaag bij zijn. Na een beetje frezen met het Haidenheim-systeem, gingen wij ook naar de tekenkamer. Daar gingen we met Mastercam draai-beitels ontwerpen. Ze gaan hier voor elke productserie een beitel maken voor de buitenkant of speciale contouren. Dat is inmiddels een enorme kast vol geworden. Voor de rest hebben we veel gepraat, want er is niet zoveel werk. Allemaal vanwege de kredietcrisis. Tussendoor hebben we nog een rondleiding gekregen en heb ik nog de klauwen van de klem verwisseld. Alvast voor morgen. Het was zeer boeiend, alleen ben ik nog benieuwd of we hier lange tijd mogen blijven. Zoals vaker, we zullen zien.

Om één uur waren we boven in de kantine, daar kregen we aardappelsoep en een bord met een stukje vlees, knedlik en zuurkool. Het ging er goed in.

'S middags zijn we naar de sportschool gegaan en hebben we lekker getraind.

Na het sporten zijn we gaan eten bij het Boarding House. Daar kregen we aardappels, rauwe ui-ringen en 2 gehakballetjes. Als toetje kregen we chocoladepudding. We hebben alles binnen zeven minuten naar binnengeschoven. We waren nogal laat en om zes uur willen ze graag de kantine sluiten. Het was allemaal nog binnen de tijd.

De rest van de avond hebben we doorgebracht achter de laptop.

Tot morgen,

Een lang leuk weekend.

Vanwege het volle weekend vandaag één verhaal over de afgelopen dagen. Ik zal proberen het niet al te lang te maken.

Vrijdag: Zes uur wekker, zeven uur werken. Het werk bestond uit frezen van stokjes en sorteren. Het was zo enorm boeiend, dat we beide bijna lagen te slapen achter de tafel. Om één uur waren we klaar. Het eten bestond uit een soep met lever en een bord met aardappelpuree en een flinke braadworst.

Na het eten zijn we snel naar huis gegaan. Even achter de laptop gezeten en ons daarna klaar maken voor het lerarenfeest. In Tsjechië vieren ze altijd de geboortedag van Jan Amos Komensky (Comenius). Maar aangezien dat dit jaar op een zaterdag was, hebben ze het maar een dag naar voren gehaald. Op deze dag gaan ze altijd aan het eind van de middag richting een echte Tsjechische kroeg. Wij mochten mee. We werden om half vijf opgehaald. We reden naar een plaatsje verderop. Daar waren meerdere mensen die Engels en Duits spraken. Er werden enkele Tsjechische toespraken gehouden, ik snapte er niet al te veel van. Na een uurtje werd het eten geserveerd. Kipfilet met perzik erop met daar overheen een plak kaas. Dat werd geserveerd met patat en wat groente. Het smaakte enorm goed. Na het eten ging de drank sneller lopen. Het was enorm gezellig. Halverwege de avond was er een verloting. Iedereen neemt spulletjes daarvoor mee. Soms nuttig en soms totaal onverwachte dingen. Zo had er iemand een verpakte spitskool gewonnen. Tjade won acht pakjes lucifers, ik kwam er vanaf met een fles badgel. Maar we hadden allemaal twee lootjes gekregen. Vele gasten hadden al twee keer prijs, maar onze hoek van de zaal had nog niet veel gewonnen. Maar aan het eind van de loterij kwamen de flessen wijn tevoorschijn. Deze werden verdeeld onder de laatste lootjes. Alleen Tjade had nog maar een keer gewonnen, dus hij kreeg de laatste prijs, de hoofdprijs. Een fles cream liquor. We bleven nog een lange tijd daar zitten. Met verschillende mensen praten. Echt gezellig. Om tien uur waren we er weer. Na even achter de laptop te hebben gezeten zijn we naar bed gegaan.

De wekker ging om acht uur (ja, zelfs zaterdags kan de wekker afgaan). Het was vandaag namelijk een feestdag in Jicín. Ter ere van de lente en Rumcajs. Rumcajs was een sprookjesfiguur. Hij woonde in de omgeving van Jicín. Hij pakte van de rijken en deelde uit bij de arme mensen. Een beetje als Robin Hood. Om negen uur zijn we naar het plein gegaan. Op de binnenplaats van het museum konden we kaarten kopen om me te doen aan de loop. Er worden op deze feestdag namelijk wandeltochten georganiseerd. Volgens Tana en Alena moesten we daar aan mee doen. We hadden de keus tussen verschillende afstanden. 50, 36, 23, 15, 8, 5 a 3 km. De 15 vonden we te kort, dus kozen we voor de 23 kilometer tocht. Om half tien begonnen we met de trip. Eten en drinken in de rugzak. Het weer was niet optimaal, er was lichte regen. Met grote groepen liep bijna het hele dorp leeg. De eerste paar kilometer liepen we in grote groepen, maar na wat inhalen en het tempo opvoeren liepen we toch met kleinere groepjes mee. Maar het volk hier blijft me verbazen. We waren Jicín nog geen meter uit of de eerste blikken bier kwamen uit de tassen. Elke Tsjech ging bijna wel aan de drank. Een raar gezicht. Op een gegeven moment liepen we door het veld en kwam de zon erdoor. Toen werd het echt lekker. Tot hier was de route grotendeels verhard, met af en toe een enorm steile klim erin. Maar op gegeven moment moesten we een glibberige heuvel op. We liepen achter 2 mannen aan. De laatste van die mannen was bijna boven, toen hij uitgleed. Hij zat helemaal onder de modder. Een ander groepje wat bovenaan stond kon hun lachen niet inhouden. Hij zat ook van top tot teen onder de modder. Door al dit gebeuren had ik niet door hoeveel we geklommen waren, maar ik keek achter me, daar was een geweldig uitzicht over een dorpje in het dal (Libun), aan de horizon waren de bergen zichtbaar. Echt geweldig.

We hadden vanaf daar ook mooi uitzicht op de ruïne van Trosky. We klommen nog hoger door een bos. Eenmaal op de top liep de route via een verharde weg naar beneden. We liepen door tot aan Parez, een opvallende rots. Daar was de eerste stempelpost. Nadat we de rots beklommen hadden gingen we verder met de loop. We kwamen door het natuurpark Prachov. Die met de rotsen, ja. Maar deze keer liepen we aan de rand langs. Maar ook deze kant was het prachtig. In het dorp Prachov aangekomen gingen we naar de laatste stempelpost. We gingen verder voor het laatste stuk. We hadden nu 18 kilometer gelopen en de benen begonnen toch wel zeer te doen. Het lopen in Tsjechië is toch heel anders dan in Nederland. We kwamen aan in Holin, het laatste dorpje voor jicín. Aan het begin van het dorpje stond een bordje, Jicín 2 km. Na een kilometer stond er weer een bord. Jicín 2 km. Dat was informatie waar we vrolijk van werden. Toch maar gewoon doorlopen. We liepen het dorpje uit en hadden een prachtig uitzicht over ons stadje.

Het was nog een klein stukje lopen, we kwamen langs LPM. Vanaf hier werd het bekend terrein. Het was nog een minuutje of tien naar het beginpunt. Daar aangekomen kregen we ons diploma. Het was nu bijna 2 uur. Met zere voeten kwamen we aan bij ons appartement. Nu nog de trappen op. Eenmaal boven de schoenen en broek uitgedaan en heerlijk op bed gelegen. Na wat achter de laptop zitten heb ik me gedoucht en zijn we gaan eten. We hadden even wat gegeten in het restaurantje waar we elke vrijdag heen gaan. Toen we wilden afrekenen kwam er een van de leraren van de vrijdagavond binnen. Het was een parttime leraar en een groep aan een andere tafel in het restaurant zaten zijn collega’s van zijn andere werk. Direct werden de tafels bij elkaar geschoven en werd het heel gezellig. Een paar uit de groep praatten Engels. Ze waren alleen een heel klein beetje dronken. Een van de jongens begon te praten over Rumcajs. Hij had het erover dat dit persoontje nog leefde en dat hij in 2010 president van Tsjechië zou gaan worden. Naast mij kwam een ander persoon zitten, die sprak ook behoorlijk goed Engels. Met hem heb ik weer een leuke politieke discussie gehad. Het was weer een echte zaterdagavond. Om half tien waren we thuis. Ik had de eerste helft van het Nederlands elftal gemist, maar de tweede helft kon ik nog wel zien. Om 12 uur naar bed gegaan. We waren allebei behoorlijk moe. Maar het was een geslaagde dag.

Zondag werd ik ivm met de zomertijd om half 11 wakker. Na wat lezen toch maar van bed gegaan om te ontbijten, een beetje gamen en mijn blog bijwerken. Voor de rest rustig aan gedaan.

Tot morgen,

En maar weer verder...

Zes uur, de wekker ging. Zeven uur is toch lekkerder. Na het ontbijt gingen we naar het bedrijf. Daar aangekomen liepen we zoals we gewend zijn direct door naar de hal voor nabewerking. We hadden het niet verwacht, maar alles was weer in bedrijf. Alsof het nooit anders was geweest. Moeder Overste had weer werk voor ons. Tjade mocht productjes uitzoeken. Ik mocht weer frezen. Net als in het filpje, alleen andere producten. Heel erg boeiend. Om elf uur moesten we opeens iets anders doen. Dat moest snel, zei ze. Het was nog meer sorteerwerk. Dit moest naar Polen. Toen dat klaar was gingen we weer verder met ons andere werk. Dit deden we tot één uur.

Daarna gingen we naar boven. Het eten bestond uit aardappels, gebakken eitje en een bruin/grijze brij. Ik heb geen flauw idee wat dat was, ik kon het niet plaatsen. Het was ook niet zo heel erg smakelijk.

Na het eten zijn we niet direct naar huis gegaan, ik had namelijk mijn laptop meegenomen om meneer Beñes en Milano te laten zien wat wij op school doen. We hebben ze uitgelegd voor wie het is, en wat we er allemaal aan gedaan hebben. Milano was enorm enthousiast, Beñes wat minder. Dat kan ook komen omdat hij wat minder makkelijk Duits praat. Maar misschien krabben ze zich nu eens achter de oren en gaan ze bedenken wat voor studenten ze in huis hebben gehaald.

Na deze internationalisering van ons project

We zijn direct doorgelopen naar de Lidl om wat boodschappen te doen. Want de rest van de week hebben we er geen tijd voor. We hebben de agenda vol.

Toen we thuis waren hebben we nog even achter de laptop gezeten, om daarna weer naar het Boarding House te gaan. Dit maal voor het eten. Het was aardappels en vissticks met een sausje. Het was geen succes. Het kan niet altijd even lekker zijn. Toch alles opgegeten.

Na het eten hadden we tijd voor ons zelf en die hebben we, hoe kan het ook anders, doorgebracht achter onze laptops.

Tot morgen,

Een dagje......wat anders

Zoals aangekondigd gisteren, vandaag eens een ander dagje dan de voorgaanden bij LPM.
Niet zoveel beleefd, helaas.
De wekker ging om zeven uur, dat is nog eens een mooie tijd. We konden rustig aan doen, want in plaats van een kwartier reistijd hadden we nu maar een minuutje. Na het ontbijt staken we de weg over. We liepen de school in, er is altijd wel een leraar/lerares die weet waar wij moeten zijn. Vandaag kwamen we Alena tegen, ze bracht ons naar het praktijklokaal. Daar werd ons voor gedaan hoe je met een freesmachine en een 3D-taster een nulpunt maakt en er een programma bij schrijft voor meten en de data versturen naar de computer. Allemaal heel interessant, ware het niet dat het me toch allemaal vrij bekend voor komt. Na iets meer dan een uurtje was het klaar en mochten we naar huis. Daar hebben we de tekeningen van onze graafmachine zo gemaakt dat ze vertoonbaar zijn. Morgen gaan we ze namelijk laten zien bij LPM. Eens kijken wat ze van het 3D-model zeggen. Alles is geoorloofd voor beter werk.

Om half één vertrokken we richting LPM om te gaan eten. Het eten bestond uit soep, knedlik, een lap vlees en een lekkere rode saus. Het smaakte zeer goed.

'S middags zijn we naar de sportschool geweest. Dat ging ook weer lekker.

Bij thuiskomst hebben we ons gedouched en zijn we gaan eten bij het Boarding House. Daar kregen we knedlik, vlees en saus. Het valt wel op dat dat het traditioneel Tsjechisch eten is. Maar ik ben blij dat het zo lekker is.

De rest van de avond hebben we doorgebracht achter onze laptop. Een beetje muziek luisteren en internetten. Ik vermaak me er in ieder geval goed mee.

Morgen weer een nieuw verhaal.
Groeten,

Stage lopen in combinatie met school

Voor iedereen die niet van verandering houd, morgen nog eens proberen.
Voor mensen die geïnteresseerdzijn wat ik vandaag weer heb beleefd, hier komt het:

De wekker ging om zes uur. Weer eens heerlijk geslapen. Dit bed ga ik meenemen, denk ik.
Na het ontbijt gingen we naar buiten. Door het vochtige weer. Op het bedrijf aangekomen werden we opgevangen door een van de werkplaats-chefs. We gingen vandaag wel de kamer met producten opruimen. Nou ja, opruimen is een groot woord. Weggooien wat hij geselecteerd had, en een ander gedeelte naar een zolder brengen. Dat duurde ongeveer een uurtje. Daarna gingen we naar de slijperij, daar deden we het werk wat we gisteren ook deden. Dus muziek in de oren en gaan met de banaan. Tot het einde van de werkdag mee bezig geweest.

Tussendoor kwam meneer Beñes langs. Hij kwam naar ons toe en begon met de woorden: morgen om acht uur. Voor de mensen die denken dat hij Nederlands spreekt, ik vertaal het vanuit het Duits. Maar toen hij zei over acht uur, dacht ik aan een tijd dat wij moesten komen voor een stukje informatie over wat er met het bedrijf en ons ging gebeuren. Het ging een andere kant op. We moeten morgen om acht uur op school zijn. Daar word ons iets geleerd. Wat dat is konden we niet helemaal begrijpen, maar het is waarschijnlijk iets met meten. Hetgeen wij morgen gaan leren gaan wij waarschijnlijk later gebruiken op het bedrijf. Het is een nieuw manier van stage lopen. Normaal leer je de dingen van stage op stage. Maar hier leer je de dingen van stage op school. Ik vind het niet erg, even een andere omgeving.

Het eten wat we kregen was een smakelijke soep, met een bord rijst en twee grote ballen vlees en daarover heen saus. Dat was best te doen.
Na het eten zijn we nog even naar het kantoor geweest om daar een plaatje van onze graafmachine uit te laten printen. Beñes was niet zo onder de indruk, maar Milano was best welgeïnteresseerd. Dus waarschijnlijk nemen we de laptop mee, komende donderdag. Dan kunnen ze even beter kijken.

Omdat we onze kleren afgelopen donderdag niet heengebracht hebben hadden we vanmiddag geen verplichtingen, maar voor we het wisten was het alweer tijd om ons klaar te maken voor het avondeten.

We hebben het er wel eens over gehad, over dingen die we niet verwachten als avondeten op het Boarding House. Één daarvan was pizza, en wat was het geval.... Er werden 3 stukken pizza op ons bord gelegd. Dat hadden we echt niet verwacht en lieten het ons dus goed smaken.

Na het eten gingen we naar huis, door een sneeuwbuitje. Het houd hier niet op met vreemde weersomstandigheden. Gister regen, vanmorgen droog. Onder het ontbijt sneeuw en hagel. Met ondefinieerbare neerslag naar het werk gelopen. Toen we aan het werk waren sneeuwde het. Thuisgekomen kwam er een enorm donkere lucht over de bergen zetten. 20 minuten bakken met hagel en sneeuw. Daarna waren opeens alle wolken weer weg en scheen het zonnetje, en in de avond weer sneeuw. Het is hier nog vreemder dan in Nederland. Maar we houden de hoop erin dat het hier vrij snel lekker warm wordt.

Morgen gaan we dus naar school,
lees morgen daarover.
Groeten,

Oh ja, we zijn hier om te werken.

Voor de verandering ging vandaag de wekker om zes uur. Na het ontbijt liepen we de stromende regen in. Na een wandeling van een kwartier waren we op het werk. En klaarwakker.

We gingen onze jassen ophangen en daarna even een kijkje nemen in de loods van het spuitgieten en nabewerking. Want die moest helemaal stil zijn. Daar aangekomen stond de baas daar met een paar andere heren te praten. Maar het was daar voor de rest helemaal stil en donker. Best een apart gezicht. Je weet dat het dan niet goed zit in een bedrijf, als een hele afdeling stil staat. We gingen naar meneer Beñes. Die had mij vorige week vertelt dat we de kamer met voorbeeldproducten moesten reorganiseren. Hij liep met ons mee en vertelde ons wat de bedoeling was. We moesten nog even wachten op iemand die er bij moest zijn. Wij gingen dus even wachten, dat is wel iets wat we geleerd hebben, hier. Wachten en niks doen. Maar even later kwam de werkplaatschef eraan, we moesten maar meekomen naar de lakkerij, daar was opeens werk voor ons. Daar aangekomen was de ruimte bijna helemaal leeg. Er was een beetj werk. Dat bestond uit het opplakken van producten, zodat de mensen in de spuiterij hun werk konden doen. Om elf uur waren we daar mee klaar. Met al het werk wat daar nog was. Toen werden we meegenomen naar de schuurafdeling. Daar werd na overleg besloten dat wij hier maar onze tijd van vandaag vol moesten maken. Er lag een doos vol met de producten die ik een paar week geleden ook moest bewerken. Die met die nare roosters aan de zijkanten. Om één uur hebben we onze spullen opgeruimd en zijn we naar de kantine gelopen.

Daar kregen we lekkere soep, samen met een bord rijst met geraspte kaas erover heen. Dat smaakte echt enorm lekker.

Na het eten gingen we naar huis. We hadden allebei nog geen zin in de sportschool, dus zijn we niet weggeweest.

Na wat internetten en gamen was het alweer etenstijd. Alsof we ook niks anders doen.

's avonds zijn we achter de laptop gekropen, en daar hebben we ons de rest van de avond mee vermaakt.

Wat we morgen moeten doen is nog de vraag, maar de nabewerking en de spuitgieterij zijn nog gesloten. Ik ben niet zo positief over de kansen op beter werk, überhaupt of het bedrijf nog wel zo lang open is dat we onze stage kunnen voltooien, maar dat is koffiedik kijken. Maar aangezien ik hier nog niet zoveel koffiedik gezien heb, hoop ik dat ik er daarom ook flink naast zit.

Morgen meer,
Groeten,

Afgelopen weekend.

Na twee dagen rustig aan doen, was het nu dan echt weekend. Tegen een uur of elf van bed gegaan. Even de veger door het huis gehaald. De dikste troep eruit. Het is lente en daarbij hoort een voorjaarsschoonmaak. In de middag zijn we naar de Lidl geweest wat inkopen doen.
S avonds gingen we uit eten in een tentje waar we nog niet geweest waren. Het was zeer goed te eten en het was er nog gezellig ook. Na het eten zijn we naar de kroeg gegaan waar we een paar week eerder niet in mochten. Daar was het enorm gezellig, we belandden bij een Engelse comediant aan tafel. Die ging met een groep vrienden al vanaf twee uur 's middags van kroeg naar kroeg. Puur om te testen waar het het beste was. Dat was echt gezellig. Daarna zijn we nog met zn tweeen naar een andere kroeg geweest. Daar hebben we niet zo lang gezeten. Toen ik weer buiten kwam zat daar een jongen naast zijn rolstoel. Hij wou graag dat ik hem daar weer in hielp. Zo gezegd, zo gedaan en hij ging weer de kroeg in. Daarna gingen we naar huis.

De volgende dag heb ik tot twee uur op bed gelegen. Ik had nogal last van de avond ervoor.

Groeten,

Die Fachschule

Na een nacht lekker slapen werd ik vlak voor de wekker aan wakker. De wekker uit gedaan en nog even wat gelezen. Om half negen toch maar uit bed gerold. Een beetje gegeten en achter de laptop gezeten. Om kwart over negen gingen we naar school. Daar aangekomen kwamen we een bekende leraar tegen. Deze man was ook met ons mee naar Tabor. Hij begeleide ons naar Tana en liep naar de klas waar hij les gaf. We praatten wat met Tana en even later kwam Alena er ook bij. Ze waren beide verrast dat LPM geen werk meer had. We hebben het nog even over gisteren gehad, wat we allemaal gedaan hadden en of we het leuk hadden gevonden. Na het gesprek gingen we naar de man die we als eerste tegenkwamen. Daar gingen we programmeren via de computer. Dat ging allemaal goed en was leuk. De tijd vloog om. Voor we het wisten moesten we naar de volgende les. Dat was bij een andere leraar, die we ook al eerder hadden ontmoet. Deze ging over het tekenen. We moesten maar gaan zitten en hij ging laten zien hoe je een hele tekening maakte. Van het 3D-model naar werktekening. Wat enorm omslachtig. Niet normaal meer, het is niet mogelijk om daar economisch mee te werken. Ik zal niet ingaan op technische details, anders wordt het wel heel saai en net zo lang als gisteren. Maar ik heb me enorm verveeld. De leraar zou veel talen spreken, en dat klopte. Hij sprak 20 woorden Tsjechisch, daarna kwam 1 woord Duits dat gevolgd werd door weer 20 woorden Tsjechisch en daarna kwamen 2 woorden Engels. Dat moesten wij begrijpen. Niet dus. De communicatie met deze man gaat nogal lastig. Hij is enorm druk, dus even rustig dingen uitleggen is er niet bij. Het was twee uur toen deze 'les' afgelopen.

We gingen naar huis en hebben een beetje gegeten. Daarna hebben we achter onze laptops gezeten. De tijd vloog voorbij, het was opeens zeven uur. Dus gingen we eten. De kroeg zat bijna helemaal vol, er was nog een tafel over. Daar gingen wij zitten, het eten was weer enorm goed. Een enorm lap vlees met ei en schinken. Heerlijk. Na nog wat biertjes te hebben gedronken zijn we naar ons appartement gegaan.

Toen we thuis kwamen zag ik een berichtje op m'n laptop, van mijn moeder. Ja mam, ik was aan het eten en kon daarom niet reageren. voor de rest hebben we ons bezig gehouden met een beetje internetten en MSN'en.

Ik geniet nu van een Ouzo (Grieks) uit een ikea glas wat gemaakt is in Rusland.
Wat we van het weekend gaan doen weet ik nog niet, maar het zal wel niet al te veel worden.

Een fijn weekend,
groeten.