Weer eens wat anders...

Het was zeven uur toen we het kantoor van LPM inliepen. We groeten iedereen en iedereen groet terug, behalve onze stagebegeleider. Zoals altijd zit hij net over zijn scherm ons aan te kijken, zonder een woord te zeggen. Als hij er vrolijk van word dan doet hij zijn best maar.

We kwamen bij de nabewerking en Moeder Overste gaf aan dat ze werk voor ons had. Er moesten bepaalde productjes bewerkt worden. Eerst moest Tjade het stokje er grotendeels afknippen, daarna moest ik het verder uitboren. Maar dat boren was niet zoals boren bedoelt is. Het moest enorm traag, en precies zo als de werkplaatschef het wou hebben. Hij haalde zelfs de stagebegeleider erbij om het te laten vertalen. Nadat hij weggelopen was kon de boor opeens veel sneller naar beneden. Pfff, wat denkt hij wel niet. In kunststof kan je echt wel sneller boren dan in RVS, bij De Haan deed ik dat zelfs al te traag. Na twee en half uur werken kwam de werkplaatschef weer langs te kijken en hij vond een stukje afval in de doos. Dat was toch zo enorm dom van mij, omdat te laten gebeuren. Wat wil je ook in een omgeving met alleen maar boorafval. Net als door de woestijn lopen en dan klagen dat er zand in je schoenen zit. Wat werkt dat kereltje mij enorm op de zenuwen. Hij wou de doos al direct weer omkeren op de tafel waar wij aan het werk waren, maar hij bedacht zich. Hij nam de doos mee, een paar tafels verder. Daar moest Tjade één voor één de productjes schoonspuiten. Toen dat klaar was, werd hij weer rustig. Het verbaast me niks dat er meer mensen bij LPM zijn die hem niet mogen. Maar zolang hij in het Tsjechisch aan het zeuren is, snap ik er toch helemaal niks van. We maakten de rest van de serie af en we vroegen om nieuw werk.

Ik mocht twee bakken sorteren in twee dozen. Linkse en rechtse producten. Dat was me toch een partij ingewikkeld. Na een kwartiertje was ik klaar. Nu mocht ik Tjade helpen met resten gietmateriaal van productjes afsnijden. Dat deden we tot één uur, toen gingen we eten.

We kwamen in de kantine en daar hing een vislucht,maar wij hadden vorige week een schnitzel besteld voor vandaag, dus kregen wij die. Samen met een bord soep en aardappels en een bak konijnenvoer. Toch maar opgegeten, ik moet toch aan m'n vitaminen komen.

'S middags zijn we naar Consultour geweest. Ik kreeg vorige week opeens een sms'je, of we dinsdags wel even langs konden komen voor het contract. Dus vandaag maar even langs gegaan. Het stelde niet veel voor, er stond in dat we 2 sleutels hadden gekregen en 4 handdoeken en dat we niet mochten verbouwen. Verder hebben we nog de datum van einde afgesproken. Nadat we de handtekeningen hadden gezet was het goed.
We zijn direct doorgelopen naar het Boarding House om daar onze kleren op te halen. Ze lagen allemaal al opgevouwen in het washok. Dat was dus snel geregeld.

Na thuiskomst hebben we even achter de laptop gezeten, om rond half zes weer te vertrekken naar het Boarding House voor ons voedsel. Het bestond uit aardappels met een lekkere jus en daarbij twee goedsmakendeshaslicks.

Na het eten gingen we naar huis, waar we de rest van de avond achter onze laptops hebben doorgebracht.

De groeten,

En maar weer verder

Kwart voor zes, ik schrik wakker. Ik had in het weekend vergeten mijn mp3speler aan de lader te doen. Dat direct maar gedaan, stel je voor dat ik zonder muziek op het bedrijf zou zitten. Ik ging weer op bed en werd wakker van de wekker. Het was weer maandag.
Op het bedrijf mochten we verder met het werk waar we vrijdag meebezig waren. Maar ik was al klaar met mijn werk, even later kwam Moeder Overste aanzetten met een handvol zakken. Ik mocht de dingen waar we de vorige week mee bezig waren inpakken. Allemaal. Eerst moest ik ze schoon blazen met perslucht en dan moesten ze in een zak. ongeveer 200 per zak. In totaal 70 zakken. Om 10 voor 1 waren we klaar en mochten we eten.

Het eten was heerlijk. Een goed gevulde soep, een lekker stuk varkensvlees met knedlik en saus. Het liet zich goed smaken.

In de middag zijn we naar de sportschool gegaan, het was er enorm druk maar we hebben wel al onze oefeningen kunnen doen.

Toen we terug waren hebben we ons snel gedoucht en daarna zijn we naar het Boarding House gegaan om te eten. We kregen stukjes rundvlees en knedlik met saus.

Na thuiskomst zijn we achter de laptop gekropen en waarschijnlijk vertrekken we vanavond weer naar bed.

Ik ben benieuwd wat voor werk ze morgen voor ons verzinnen. Ik hoop dat het niet zulk verkeerd werk is als vorige week, anders moeten we weer naar Jozef Beñes. Maar dat zien we morgen allemaal en jullie zullen het wel lezen.

Tot morgen

2 dagen vrij

Het is weekend. Ik werd wakker om 6 uur. Het normale ritme, maar het was zaterdag dus ik draaide me om. De volgende keer dat ik wakker werd was het kwart over 10. Een mooie tijd om eruit te gaan. Tjade was ook net wakker. De laptops hadden geen weekend, die hebben we aangezet. 'S middags zijn we naar de lidl geweest, boodschappen doen. Tegen de avond in hebben we ons gedoucht. Daarna zijn we naar de pizzaria gegaan. De mooie dame van de vorige keer was er niet. De kok sprak Engels en Duits, dus die werd uit de keuken getrommeld om ons te bedienen. Na het eten zijn we naar een kroeg gegaan waar we vaak langs lopen. We moesten een trap af, daar was de kroeg. Een klein gezellig plekje met een voetbaltafel en twee dartborden. We dronken daar een paar biertjes en we gingen naar de volgende kroeg. Die kroeg werd ons aangeraden door een van de jongens van school. Het was kwart voor elf toen we naar binnen liepen. De kroegbaas kwam er direct aanzetten en maakte ons duidelijk dat we niet welkom waren. Wij keken hem vreemd aan en we liepen weer weg. De volgende kroeg eens bekijken. Daar aangekomen stonden alle mensen hun rekening te betalen. Wie liepen er tussendoor en we gingen in de hoek zitten. Toen alle rekeningen betaald waren kwam de kroegbaas eraan, hij zei dat alle kroegen om elf uur dicht gingen. Maar we konden nog wel een biertje krijgen. Even later kwam hij er weer aan met 2 bier, en zei direct het bedrag wat we moesten betalen. Of te wel, opdrinken en wegwezen. Om twintig over 11 stonden we weer buiten. We liepen terug naar ons appartement. Daar aangekomen hebben we nog even een film gekeken en toen maar op bed gekropen. Maar nu weet ik waarom ze in Tsjechië halve liters hebben. De tijd om bier te drinken is veel korter dan in Nederland. Ik vond het ook altijd zo rustig op de zaterdagnacht hier in het dorp, maar de sluitingstijden verklaren een hoop.

Zondagochtend weer lekker uitgeslapen, daarna achter de laptop gekropen. We hadden weer een nieuw spel binnengehaald en die moest uitgeprobeerd worden. 'S avonds heeft Tjade gekookt, we aten grieks. Alvast een voorproefje voor de vakantie. De foto's staan in het mapje 'willekeurige foto's'. Na het eten hebben we de afwas gedaan en voor de rest deden we het rustig aan.

Tot morgen

Alweer een werkweek voorbij.

Tjonge, wat vliegt de tijd hier. Afgelopen week alleen maar saai werk gehad en nog is het een flits en het is weer zover. Dan is de vrijdag aangebroken. Nog even doorzetten tot het weekend.
Na het hele ochtendritueel hier thuis, deden we de voordeur achter ons dicht. We liepen naar ons bedrijf. Net als elke andere dag groeten we elke Tsjech/Tsjechische of wat er in de buurt komt. Meestal groeten ze niet terug of brommen ze wat. Vandaag net zo. Op een gegeven moment steken we altijd een straat over en vanaf daar begint het plezier. Daar staan wat grotere huizen met hekken eromheen. Daar wonen families met honden. De honden zijn altijd buiten. Eerst komen we bij een donker huis met bomen eromheen. Daar woont een collie, die gromt altijd en loopt mee zover het kan. Dan hebben we een paar huizen rust. Het eerste beest wat we dan weer zien is een zwart-witte kat die in het portiek ligt te slapen. De buren van die kat hebben een vuilnisbakkenras, die ligt altijd te slapen. We lopen langs, de kop gaat omhoog, een keer zachtjes woef en dan gaat de kop weer naar beneden. Voor de kop op de poten ligt slaapt ie alweer. Het volgende huis heeft ook een hond. Een herder. Volgens mij al behoorlijk oud, die ligt ook altijd te slapen, soms voor de deur en soms onder een bosje. DIe blaft 3 keer, daarna slaapt ie ook weer verder. Behalve de dagen dat het beest er echt zin in heeft, dan komt hij naar het hek toe. Dan blaft hij ook wel wat vaker. De volgende twee huizen zijn rustig. Daarna komt de eigenaar van een enorm lelijke Kia-vrachtwagen. Die hebben thuis een herder. Ik ben blij dat daar een hek tussen zit. Die wacht ons zo'n beetje al op en die gaat het hele stuk met ons mee. Blaffend en grommend. Soms komt haar baasje net thuis, dan is ze rustig, maar zodra het baasje binnen is komt ze er weer aanstormen. Na dit huis volgt er nog een huis. Daar woont ook een waakse hond, maar die horen we heel weinig. Dan steken we over en komen we langs het huis de baas. Die heeft een keeshondje, niet vaak buiten, maar als die buiten is, dan laat ie zich ook horen. Daarna gaan we het terrein op van LPM, daar bellen we aan en gaan we naar binnen. We groeten daar iedereen op het kantoor en lopen door naar de loods.

Vandaag lagen er geen meetopdrachten, dus konden we direct verder met het werk wat we de rest van de week ook al deden. Vandaag deed Tjade het werk wat op het filmpje te zien is. Ik mocht spuitgietresten van handvaten verwijderen. Enorm enerverend werk. Om negen uur werd ik geroepen. Werk van de vorige dagen was niet goed gebeurd, volgens hen. Ik legde ze uit hoe we het gedaan hadden. Als ik ze kon vertellen hoeveel producten in de dozen zaten was er niks aan de hand, dus heb ik ze geteld. Het was allemaal vrij regelmatig ingepakt, dus stapels tellen en vermenigvuldigen en klaar. Dat was het enige opwindende wat op het werk gebeurd is vandaag. Tot een uur heb ik weer zitten snijden en krabben met een mesje.

Het eten bestond uit een soep met gepoft koren, spaghetti en een kippepoot. Alles netjes opgegeten, hoeveel hekel ik ook heb aan kippepoten. Maar de rest was lekker.

Na het eten kwamen we thuis en hadden we nog geen internet. Dus heb ik Tana gesmst hoe dat kon. Zij belde direct naar de systeembeheerder en even later kreeg ik een smsje dat we afgesloten waren omdat we te veel data binnenhaalden en daardoor het netwerk op school hadden overbelast. Dat zegt meer over het netwerk dan over ons.

Om half zeven kwamen we tot de ontdekking dat we maar eens moesten gaan eten. Wij weer naar het café/restaurant waar we elke vrijdag komen. Weer wat lekkers besteld. Varkensvlees in reepjes met paprika, chilli, knoflook en nog wat ingrediën, dat samen met patat en konijnenvoer. En natuurlijk niet te vergeten een pivo. Want het is weer weekend, dan mag het weer.

Na het eten zijn we weer achter de laptop gekropen en hebben we genoten van internet. Wat mis je dat toch snel, zeker als je een eindje van je ouderlijk huis bent. Ik ben blij dat we weer verbinding hebben.

Morgen gaan we inkopen doen, en in de avond gaan we op kroegentocht. Eens kijken wat ze hier allemaal hebben.

Prettig weekend,

We zullen nooit meer te veel downloaden, we zullen nooit meer te veel downloaden, we......

EIndelijk dit verhaal online. We hadden wat probleempjes met de internetverbinding. Ons downloaden had nogal wat problemen veroorzaakt op het netwerk. Dus heeft de systeembeheerder ons afgesloten. Maar naar wat smsjes en excuses is alles weer goed en volgt hieronder mijn verhaal:

Vandaag begon net zoals elke andere werkdag. We waren om zeven uur bij het bedrijf.
Daar aangekomen lagen er meetopdrachten klaar. Daar deden we ongeveer een half uur over. Daarna gingen we weer verder met het werk waar we gisteren mee bezig zijn geweest, alleen hebben we onderling gewisseld van werk. We hebben een filmpje gemaakt van het meest leuke ‘werk’ wat we hier hebben gedaan. Onder het tabblad filmpjes.

Dit deden we tot een uur.

Etenstijd. Aardappelsoep, iets wat op karbonade leek en knedlik met saus. Het ging er weer goed in.

Na het eten gingen we onze kleren wegbrengen. Mevrouw Kootna was er weer niet, dus hebben we ons weer gered bij een andere medewerker. Ze beginnen ons nu te kennen.

Na het kleren wegbrengen zijn we de huur voor de maand maart gaan betalen. We hadden dinsdag afgesproken dat we dat donderdag zouden doen. Daar aangekomen wist degene op kantoor van niks. Hij sprak gelukkig wel Engels, maar kwam zeer gespannen over. Na wat bellen wist hij wat de bedoeling was. We betaalden hem de huur. Nu zijn we er de komende maand weer zeker van dat ons huisje niet leeg is als we van het werk komen.
Nu moesten we weer snel naar huis, want om drie uur kwam de schoonmaakster van het bedrijf. Eens in de maand komt ze langs. Het zit bij de prijs inbegrepen. Ik dacht dat het meer een controle was om te kijken of alles nog een beetje in vorm was, maar ze kwam echt schoon te maken. Ideaal. Er wordt gekookt, gewassen en schoongemaakt. Hoewel we dat zelf tussendoor ook moeten blijven doen.

Na het schoonmaken hadden we nog even wat tijd voor ons zelf. Daarna moesten we naar school om te eten. Daar kregen we weer wat nieuws. Het waren bolletjes die belegd waren. Maar niet zoals in Nederland maar het zat van binnen. Wat er precies allemaal inzat is een raadsel, maar het kwam in de buurt van griesmeel, kokos en appelstroop. En wel allemaal apart op een broodje. Het vulde enorm.

Na het eten gingen we weer naar ons appartement, daar hebben we de rest van de avond doorgebracht.

Groeten.

dus....

Weer ging vandaag om zes uur de wekker. Het ontbijt bestond net zoals elke dag uit rohliky en broodbeleg. Om kwart voor zeven vertrokken we naar LPM, we hadden snel gelopen want voor zevenen waren we er al. De werkplaatschef zei dat we hetzelfde als gister moesten doen. Daar waren we al bang voor. Tjade kon weer verder met zijn freeswerkzaamheden. Hij wordt daar echt helemaal gek. Het werk is ook oersaai, zeker als het constant hetzelfde is. Ik mocht weer pinnetjes knippen, deze keer mocht het wel gewoon met de pneumatische tang. Toen ik klaar was was het pauzetijd. Na de pauze kreeg ik nieuw werk. Ik moest pinnetjes afbreken. Dat ging heerlijk. Lekker het stoeltje achterover en gaan met de banaan. Dat werk was ook binnen een 1.5 uur klaar. Het werk daarna was rampzalig. Ik moest productjes inpakken. Dat was al erg, maar het werd nog erger. Mijn mp3speler ging uit, dan is het werk zo enorm saai. Dit werk moet ook geen dag meer duren. Eerst maar eens kijken wat ze morgen willen wat we doen. We waren blij dat het 1 uur was.

We liepen de kantine binnen, en groetten iedereen net als anders. Een persoon roept terug: goeiedag. Blijkt het dat hij een woord Nederlands kon. Dat was wel weer opmerkelijk. Het eten bestond uit een soep met griesmeel, ik weet ook niet waarom. Daarbij kwam een bord met een lap rundvlees, knedlik en saus. Het liet zich goed smaken.

´s Middags zijn we weer naar de sportschool gegaan, je moet toch ergens moe worden. Het ging weer leuk.

Na de sportschool hebben we ons even gedouched en daarna gaan eten in het Boarding House. We kregen daar vlees met knedlik en saus. Het kwam me ergens bekend van voor.

Na het eten zijn we naar huis gegaan en achter de laptop gekropen.

Tot morgen

Hoe een dag vol te krijgen...

Na een nacht heerlijk te hebben geslapen, ging de wekker. Met alle zin van de wereld ging in van bed af. Na het ontbijt gingen we naar LPM. Ik groette de werkplaatschef en ik liep verder. Tjade liep achter mij en riep mij terug. Het bleek dat de chef ‘ein moment’ had gezegd. Ik verwachtte dat hij gewoon weer ‘dobryden’ zou mompelen, dus was ik al verder gelopen. Maar er was ander werk voor ons wat moest gebeuren. De schuurhal kon wel even wachten. Goed ja, zij hebben er verstand van. We moesten accuhouders controleren en inpakken. Het inpakken moest nauwkeurig bijgehouden worden, want ze wouden het precieze aantal hebben wat ‘dobry’ (goed) was. Zo gezegd, zo gedaan. Net voor de pauze was alles klaar.
De volgende klus was het meten van ringetjes. Dat moest weer heel nauwkeurig, dus gingen we naar de overheadprojector. Het is best wel leuk werk, dan werken we direct sneller. Het duurde daarom niet lang voor we klaar waren. Het was toen pauzetijd, dus gingen we eten.

Na de korte pauze moesten we even wachten op werk. Na een tijdje hadden ze werk gevonden. Tjade mocht weer frezen, ik heb hem nog nooit zo blij gezien. Hij had veel geluk, want er waren 10.000 productjes die hij mocht doen. Ik moest spuitgietresten verwijderen met een tangetje. Het mocht niet met de pneumatische tang, dat werd niet mooi genoeg. Dus mocht ik beginnen met de stapel van 2.000 productjes. Ik was blij dat ik mijn mp3-speler had meegenomen, dat maakte nog dat de tijd een beetje opschoot. Het werk was weer van enorm hoog niveau. Het schuren is nog leuk, maar dit is gewoon vervelend en saai. We beginnen er niet meer over, want de leraressen hebben het er afgelopen week ook nog over gehad. Zij kregen ook het zelfde antwoord en wij boze blikken van onze stagebegeleider. We proberen gewoon de tijd met dit werk vol te maken. Als de tijd van simpel werk voorbij is dan verwachten we dat we dan normaal werk krijgen. Het is nog maar een maandje. Langzaam werd het 1 uur. Etenstijd!! Gelukkig.

Het eten bestond uit soep en een bord met rijst en saus. Het smaakte weer goed.
Na het eten moesten we snel naar huis. Om 2 uur zijn we naar de organisatie van ons appartement gegaan om te betalen. Toen we boven aankwamen werden we ontvangen door een Tsjech die bijgestaan werd door een Engels- en Tsjechisch pratende mooie dame. We moesten nog een overeenkomst tekenen, maar daar komen we donderdag voor terug. We kregen schoon beddengoed en handdoeken mee. Eens in de maand komt er ook een schoonmaakster die ons huis schoonmaakt. Op kosten van de organisatie. Na het betalen van de huur konden we weer gaan. De tas met beddengoed ed. wouden ze graag snel weer terug hebben, dat kon wel geregeld worden.

Nadat we onze spullen thuis hadden neergelegd zijn we direct naar het Boarding House gelopen. Het werd eens tijd om onze kleren op te halen. We hadden ze donderdag al heen gebracht. Mevrouw Kootna was er niet meer, maar een andere vrouw wel. Zij heeft ons geholpen. Alles lag al opgevouwen op het droogrek, echt geweldig. Als ze zo doorgaat heeft het bloemetje wel verdiend.

Thuis aangekomen hebben we onze kleren gesorteerd en in de kast gelegd. Daarna zijn we weer vertrokken, want Tjade wou ook graag een mp3 speler hebben. Toen we vandaag door het centrum liepen hebben we naar elektronicawinkels gekeken, en in de tweede zaak hadden ze wat we zochten. Ze spraken daar geen woord Duits of Engels en ze vonden het maar vreemd dat wij geen Tsjechisch spraken. Dus met handen en voeten hebben we ons gered en heeft Tjade nu ook een wakkerhouder/mp3speler. Ook hiermee gingen we naar ons appartement. Nu hadden we eerst een uurtje rust.

Na dat uurtje gingen we weer naar het Boarding House, dit keer om te eten. Het eten bestond uit bramborknedlik (Tsjechisch brood gemaakt van aardappels), spinazie en stukjes vlees. Het was goed te eten. Voor de zoveelste keer liepen we naar ons onderkomen.

Daar aangekomen wachtte ons nog een taak, dit verhaaltje typen. Daarna hebben wij ook vrije tijd.

Al met al was het vrij druk vandaag. De totale afstand die we vandaag hebben afgelegd is 12 kilometer. Dus de beweging voor vandaag hebben we wel weer gehad.

Dit is alles wat we vandaag beleefd hebben, morgen weer een dag

Groeten en voor vanavond welterusten.

Het is weer maandag...

Vanmorgen werd ik ruw gewekt. Het bleek de wekker te zijn. Ik had hem gisteren nog zo gevraagd om mij rustig wakker te maken. Maar nee, het zat er niet in. Dus ik er maar weer af en de tafel dekken. Na het ontbijt liepen we naar het bedrijf. Het lijkt alsof Tsjechië heel strikt is met de winter. Het is maart en alle sneeuw is weg. Dus we konden het hele pad mooi lopen.

Bij het bedrijf aangekomen liepen we door naar de eerste loods. Daar was niemand die ons aan werk kon helpen, dus liepen we door naar onze andere werkplek. Daar was ook helemaal niks te doen, dus gingen we naar de schuurhal. Daar was wel werk. We mochten spuitgietplekken en scherpe randjes van plaatjes afhalen. Het was wel lekker rustig werk. Na 5 uur werk hadden we er 1000 klaar. Dat was genoeg. Daarna werd er weer naar ander werk voor ons gezocht. Na 20 minuten was er nieuw werk. We moesten productjes van hard plastic bewerken. We hadden een paar gedaan, toen werd ons medegedeeld dat we niet verder mochten werken. Het was namelijk bijna 1 uur en stel je voor dat we te lang door zouden werken.

We liepen dus naar de kantine en aangezien we op veel plekken, bij veel verschillende personen hebben gewerkt liepen we de hele weg mensen te groeten dat we weggingen. Het was wel komisch. Het eten bestond uit goede soep, Tsjechisch brood (Knedlik), een lapje vlees en saus. Ik zal wel in herhaling vallen, het is de leeftijd, maar het eten smaakte weer enorm goed.

Na het eten zijn we naar huis gegaan, even kijken of er post was. Geen post voor ons. We liepen de trap op en bij het raam zag ik een kaartje staan met Nederlandse tekst erop. Dat vond ik nogal vreemd, bleek het een kaartje aan mij gericht te zijn. Uit de envelop gehaald!! Ik neem aan dat het in een envelop heeft gezeten, maar die is nergens te vinden. Een beetje vreemd. Maar toch bedankt pa en moe.

Vanmiddag zijn we weer naar de sportschool geweest, dat beviel ook weer goed. Weer enorm gezweet, maar ook lekker getraind.

Na het sporten zijn we naar huis gegaan en bijna direct weer door naar het Boarding House om te gaan eten. Het eten bestond uit een gehaktschijf, aardappelpuree en een bakje aarbeiyoghurt. Dat was ook weer smullen na de sportschool.

Na het eten zijn we nog even langs de Lidl geweest, het brood was weer eens op. Thuisgekomen zijn we achter onze lapatops gekropen.

De week is weer begonnen.
Groeten